De stad

Ik woon er ondertussen meer dan 5 jaar, nu ja in Ukkel maar dat maakt dus ook deel uit van het Brussels gewest.

Meer nog, ik werk er ondertussen ook al meer dan 5 jaar, het grootste deel als buschauffeur bij de MIVB maar sinds een maand of 3 heb ik het stuur van de bus en het door de stad rijden ingeruild voor een batterij computerschermen en een donkere ruimte en mag ik mezelf busline manager noemen.

Dat is best een hele verandering, zorgt er ook voor dat ik me veel minder door de stad beweeg, buiten het forenzen van en naar de werkplek in het hart van de stad.
Van een hele werkdag ‘buiten’ zijn en observeren naar de volledige werkuren binnen doorbrengen waar de routes die je reed zijn verworden tot lijntjes met punten die haltes voorstellen op een aantal schermen en bussen kaartjes met info.

Een deel van de job zal op termijn ook terug ‘op het terrein’ zijn om controles uit te voeren, de reële status van de lijnen te bekijken, enkele uren met de bus te rijden, en zelfs om boetes uit te schrijven voor openbaar vervoer gerelateerde overtredingen door derden.
Denk bij dat laatste aan parkeren op bushaltes, rijden op busbanen, doorgang voor openbaar vervoer blokkeren.

Doch, voorlopig zit dat terrein gedeelte er nog niet in, eerst zorgen dat ik het regulatie deel volledig onder controle te krijgen.

Verandering

Ik heb gedurende meer dan 5 jaar met heel veel plezier rondgereden als buschauffeur in onze hoofdstad, ik ben geen dag tegen mijn zin gaan werken, het overgrote deel ’s nachts en ook meer werkweekends dan vrije weekends.
Dat had ik eerlijk gezegd toen ik eraan begon niet echt verwacht want het was toen eerder noodzaak om zo snel mogelijk aan het werk te gaan dan kieskeurig te zijn naar wat voor job ik het liefste zou doen.
Maar vanaf dag èèn na de opleiding was ik eigenlijk verkocht, het is een veel aangenamere job dan de meeste mensen denken en zelfs dan veel collega’s denken. Het zit hem natuurlijk ook voor een niet gering deel in hoe je er zelf mee omgaat en in welke mate je om kan met klanten, verkeer en de stad zelf.

En dat ging dus bij mij wel goed.
Deels op dat laatste na, de stad, de laatste maanden werd mijn begrip voor die stad steeds meer op de proef gesteld.

Toen er zich een opportuniteit voordeed, met een best super pittige assesment proef onderweg, om te promoveren tot een Busline Manager heb ik deze dan ook gegrepen.
Deels omdat ik toch wel klaar was voor een nieuwe uitdaging, eentje die ook wel wat aansluit bij mijn logistieke job in het verleden en intellectueel toch ook wel wat uitdagender dan het besturen van een bus.
Naast die redenen speelde mijn leeftijd toch ook ergens mee maar zeker ook ‘de stad’ waar bepaalde wijken en plekken echt totaal niet aangenaam meer zijn om te werken.

Je t’aime?

Nee dus, niet meer met de volle goesting.
Ik heb best wel wat jaren deze stad verdedigd, de positieve kanten ervan benadrukt en ja daar ook van genoten.
Dat laatste doe ik nog, er zijn best nog aangename, toffe, hippe, leuke, verborgen plekken in Brussel die de stad een topplek om te wonen te maken en vooral om er te leven.

Maar, die werden, door mijn werk als chauffeur, behoorlijk overschaduwd door de vele vieze, onaangename, niet altijd even veilige, plaatsen waar enige vorm van sociale controle en menselijkheid vaak zoek was.
De vele dolende verslaafden en mensen met geestelijke problemen maken het uiteraard ook niet aangenamer om nog maar te zwijgen van de autodruk en het totaal niet respecteren van verkeersregels of andere niet gemotoriseerde weggebruikers.
Openlijk zwartwerk, openlijk druggebruik, openlijk negeren van zowat elke regelgeving het zorgt er allemaal voor dat het in delen van de stad ècht niet meer aangenaam is.
Het quasi ontbreken van verkeerspolitie, om nog maar te zwijgen over nabijheidspolitie te voet, zijn volgens mij belangrijke oorzaken van het asociale gedrag, als je nooit kans maakt om gestraft te worden, een boete te ontvangen dan dijt dat gedrag steeds verder uit en verergert het alleen maar.

Ja het is te simplistisch om het enkel daar op te steken, een gerechtelijk apparaat dat liever ruzie maakt over taalrollen dan op zoek te gaan naar meer efficiëntie, politiek en politie die gemeenten en zones lijken in stand te houden om verantwoordelijkheid te kunnen ontlopen, de pvda die in Brussel de rol van het Vlaams Blok vervult van zweeppartij die als een windhaan met populistische meningen meedraait en mee vandalisme promoot helpen ook niet natuurlijk.

Laat staan dat Brussel als enige èchte grootstad in België zeker ook door het totaal niet efficiënt bestuur een aantrekkingspool is voor illegalen, criminelen en daklozen die de zwarte parallel economie nog vergroten en uiteraard ook de overlast en de criminaliteit tot onaangename niveau’s doen stijgen.

Voor veel zaken zijn er geen makkelijke, snel te realiseren, oplossingen.
Voor een echter wel, naar mijn bescheiden mening, namelijk de vuile straten. Dat zou al een hele verbetering zijn en een aanzet tot een aangenamere leefomgeving.

Voor de andere problemen vrees ik dat het wachten wordt tot er een soort politieke revolutie plaatsvindt en men efficiëntie als vuistregel invoert zonder heilige huisjes te sparen.

Het zal nog niet voor morgen zijn en dus met plezier mijn bus omgeruild voor een bureau en genieten van de aangename delen van het gewest.